Naar Foto's van Zwolle
Naar Gebouwen en woningen

Huize Soeslo, met brug en waterpartij ten zuiden van Wijthmen ...

Ten zuiden van Wijthmen, aan de overkant van de Heinoseweg (N35), ligt het wonderschone Landgoed Soeslo. Gelegen in een landelijke en bosrijke omgeving, dat op zijn beurt weer is omringd door een  groene gordel van weide en akkerlanden.

Huize Soeslo is gebouwd in de 17e eeuw en bestond destijds uit één bouwlaag. In het jaar 1815 is onder Georg Roijer, vriend van de op Boschwijk wonende dichter Rhijnvis Feith, het gebouw uitgebreid met een nieuw gedeelte met twee bouwlagen, aan de voorzijde van het oude "spieker" (voorraadschuur voor graan).

De achterzijde van de boerderij bij Huize Soeslo in november 1966 ...
(Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed - 111.292)

Dezelfde achterzijde in 2016 ...

Het landgoed was in de middeleeuwen in het bezit van het Stift Essen (abdij/klooster). Als ambtman van het stift Essen gaf Everhard van Tongeren op 20 april 1583 het landgoed in leen aan Jenneke Morre, weduwe van Hendrik Jansz. Kistemaker.

Na ruim veertig jaar kocht Hendrik Crouse van de familie Morre het halve Soesele, zoals het toen heette. De andere helft kwam toendertijd in handen van de familie Vos. Na het overlijden van Hendrik Crouse, werd zijn dochter Zwaan met het erve Soeslo beleend. Door haar huwelijk met Willem Roijer kwam Soeslo in het bezite van de familie Roijer. Het bezit van het gehele oorspronkelijke bezit, werd in 1706 door Hendrik Roijer hersteld. Hij wist de aan de familie Vos toehorende helft van het erve Soeslo te verwerven. 

Het spijker (spieker) de eerste bebouwing van Huize Soeslo. Links kunt u aan de kleur van de stenen zien dat hier in de loop der tijd is bijgebouwd ...

Het spijker (spieker), zoals het rond 1682 genoemd werd, telde slechts één vuurplaats. Vuurplaatsen gaven in die tijd de grootte van de huizen weer. Dus een echt groot huis zal het in de beginjaren niet zijn geweest. Wel is er naderhand, dat is duidelijk te zien op bovenstaande foto, een deel aan vastgebouwd, In dezelfde eeuw werden er bomen geplant en lanen aangelegd, die anno 2018 nog altijd een groot deel van het landgoed bepalen.

Huize Soeslo met aan de voorzijde de mooie waterpartij inclusief fontein ...

In 1815 kreeg het landgoed het huidige uiterlijk. Het huis dat hedentendage nog altijd staat te schitteren in zijn omgeving is in dat jaar gebouwd. Het was Derk Roijer, die opdracht gaf voor de bouw van het, uit twee bouwlagen bestaande, pand. De opdrachtgever heeft voor de volgende generaties die Huize Soeslo als hun bezit mogen beschouwen, zijn "handtekening" in de stenen laten graferen. Dat was net even wat anders dan een sierlijke gevelsteen, zoals wij vele uit die tijd kennen!

Laag naast de imposante entree van het huis zijn, ook nu nog, twee duidelijk zichtbare stenen ingemetseld, die naar de naam en de datum van de eerste steenlegging verwijzen, "DERK ROIJER" en "18 4/10 15" (4 oktober 1815).

In 1868 veranderde het huid van eigenaar. Via de kleindochter van Derk Royer, Gerharda Anna Elisabeth Royer kwam het huid in bezit van de familie Van Nes van Meerkerk. De familie het landgoed en de bijbehorende boerderijen en landerijen meer dan 100 jaar in hun bezit gehad. Een lid van de familie, J.E. van Nes van Meerkerk, verzocht de ministers van Landbouw en Visserij en van Financiën, te besluiten de onroerende goederen, genaamd "Soeslo" per 6 november 1935 als landgoed aan te merken. Een en ander gelet op de Natuurschoonwet 1928 en het advies van de Bosraad.

Het gevolg hiervan was dat het landgoed, met uitzondering van de directe omgeving van de gebouwen en de moestuin, voor het publiek werd opengesteld.

Panoramafoto van Landgoed Soeslo, gemaakt in het jaar 2016 ...

In 1952 kreeg Van Nes van Meerkerk toestemming van de toenmalige gemeente Zwollerkerspel het bijbehorende koetshuis om te bouwen tot een woning.

Drie jaar voor de opheffing van de gemeente Zwollerkerspel, in 1964, is het 76 ha grootte Landgoed Soeslo aan de gemeente Zwolle verkocht. Het grondgebied van Landgoed Soeslo en omgeving werd na de opheffing bij de gemeente Zwolle gevoegd.

In 1985 is 60 ha cultuurgrond van het landgoed verkocht aan Bureau Beheer Landbouwgronden. Na een grondige restauratie van het herenhuis in 1980-1983 heeft Landgoed Soeslo meerdere bewoners gekend. Zo is er vanaf 1983 tot 1992 een Gereformeerd Vorminsinstituut gevestigd geweest.

Het Koetshuis van Huize Soeslo in het jaar 1966 ...
(Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed - 337.765)

Het oude Koetshuis is, na aankoop van Soeslo door de familie Hony,
omgebouwd tot zelfstandige wooneenheden, die anno 2018 worden verhuurd ...

De hoge deuren staan symbool voor het Koetshuis ...

In de periode 1993 tot 1997 heeft het landgoed particuliere bewoners gehad, waarvan de namen mij niet bekend zijn, om vervolgens vanaf 1997 tot heden in bezit te komen van de Zwolse ondernemersfamilie Hony. Op het moment van aankoop, was het onroerend goed op het landgoed niet meer dan bouwvallen en de tuin en de boomgaard waren overwoekerd met onkruid. Vijftien jaar hebben Arnold en zijn echtgenote Hana Hony hun energie, bloed, zweet en tranen in de verbouw van hun prachtige onderkomen, tuin en boomgaard, gestoken. Nadat hun toekomstplannen waren gerealiseerd, is van samen echt genieten niet veel gekomen. Op 6 oktober 2012 kwam het trieste bericht naar buiten, dat Arnold (Nol) Hony, geboren in 1939, was overleden. Met zijn eeuwig gepredikte wens, dat hij nooit meer van Soeslo weg zou gaan, moet nu toch menigeen bekennen dat hij het wel bij het rechte eind heeft gehad. Nol Hony heeft zijn laatste rustplaats gevonden in de tuin van het landgoed. 

Een tuin die het midden heeft tussen een park en een bostuin. Aan de voorzijde van Huize Soeslo geven naast de mooie bomen ook de rododendrons en de hortensia's aan de rand van het groene gras, een extra cachet aan het geheel.

Ook de Yucca is bij regelmaat te vinden aan de voorzijde van Huize Soeslo ...

Aan de achterzijde van het huis bevinden zich mooie buxusvlakken, waarin de roosjes hun best deden boven de buxus uit te reiken. Het is echter niet alleen de buxus die de aandacht trekt, nee, ook de strak gemaaide gazons en borders zijn daar goed in. 

De zonnewijzer temidden van de buxusvlakken aan de achterzijde van het pand ...

Ook de borders zijn goed vertegenwoordigd in de tuin aan de achterzijde ...

In de 15 jaar durende renovatieperiode heeft de Zwolse ondernemer zijn huis, het koetshuis, de tuinen en de boomgaard in ere hersteld. Een en ander heeft, samen met de restauratie van de boerderijen, geleid tot een schitterend historisch resultaat. Anno 2017 staat het rijksmonument weer in oude glorie te schitteren in het bosrijke gebied van Landgoed Soeslo. Net als in de tijd, toen Rhijnvis Feith bij het openingsfeest van Huize Soeslo in 1816, zijn gedicht voordroeg en zijn heildronk uitbracht. Het paradijs op aarde, zoals Nol Hony zijn nederig stekkie vaak benoemde!

Aanwijzingen van Landschap Overijssel, die de gronden van het landgoed beheert ...

Naast de familie Hony heeft ook de Stichting Landschap Overijssel een behoorlijk steentje bijgedragen bij het in oude luister herstellen van het landgoed. Door middel van o.a. het bestuderen van oude kaarten, zijn de oorspronkelijke lanen hersteld en een groot aantal inheemse bomen geplant.

Onze huisuil, zoals Hana Hony hem/haar liefdevol noemt, heeft al jaren zijn stekkie in de tuinen rondom Huize Soeslo ...

De flora en fauna van het gebied hebben met de genomen maatregelen een enorme stap vooruit gemaakt. Een uitstekende impuls voor een mooie wandeling, om te genieten van de rust en de natuur van dit gebied. Het zal mij niets verbazen, als u een ree, de zwarte specht, de steenmarter, de bosuil of wielewaal tegen komt. Alleen het luisteren naar het gekwetter van de vogels in een omgeving van stilte en rust, is een verademing op zich.

De ree die tijdens de wandeling zomaar uit het niets op kan duiken ...

Afgraving weilanden rond Landgoed Soeslo, t.b.v. de nieuwe N35 ...

Helaas is er met de aanleg van de nieuwe N35, een behoorlijke (tijdelijke?) aanslag op het gebied rondom Soeslo gepleegd. Voor de taluds van deze weg zijn tonnen zwart zand van de oppervlakte van de weilanden afgeschraapt, een en ander om verhogingen e.d. die noodzakelijk waren bij de bouw van o.a. het viaduct, mogelijk te maken. De op- en afritten zijn allen voorzien van deze afgeschraapte grondlaag, die, hoe kan het ook anders, toch invloed moet hebben op de flora en fauna van het gebied.

De op- en afritten van het nieuwe viaduct bestaat grotendeels uit het afgeschraapte bovenlaag van de weilanden rond Soeslo ...

Om de gevolgen van deze aanslag op de natuur te miimaliseren, zal, volgens de planontwikkeling van de weg, de natuur weer gecompenseerd worden. Het doel is, dat er nu een nieuw natuurgebied zal ontstaan. Volgens de plannen moet dit een nat natuurgebied worden, waarbij veel nieuwe soorten dieren en planten een andere flora en fauna gaan vormen. Zou de tijd van de groene weilanden gepasseerd zijn? Zal het gebied nu meer aantrekkelijker worden? De toekomst zal het uit moeten wijzen! 

Huize Soeslo, overdekt met een lichte rijplaag in december 2004 ...

Buiten de zomerse ingediënten van dit gebied, heeft ieder jaargetijde zijn charmes. In de lente staan de narcissen te schitteren in de lentezon en bij een wandeling in de winterperiode zult u Huize Soeslo, op een mooie winterse en zonovergoten dag, bedekt met laagje sneeuw, zeer zeker kunnen waarderen.

Wat, in mijn ogen, bij ieder landgoed aanwezig moet zijn, is de schitterende verenpracht van de pauwen. Loopt u in de buurt van de bebouwing van Landgoed Soeslo, dan zult u ongetwijfeld worden geconfronteerd met de grandioze kleurenpracht van de hier aanwezige statige blauwe pauw. Samen met de loslopende parelhoenders en Indische loopeenden, geeft het trotse mannetje, het gevoel te leven in de tijd, dat her en der in het gebied de kastelen nog intact waren. Alsof je een boek leest, maar in werkelijkheid is het dan nog mooier!

Bron:
Wikipedia
Archieven.nl
Het Groene boekje van Zwolle
Monumenten Magazine 2012
Dalfsen.net

Meer foto's van Landgoed Soeslo door de jaargetijden heen