Wat treft u aan op deze website!

Zwolle - Algemeen

Zwolle - Algemeen

Algemene info over de stad

Onder dit item krijgt u een simpel algemeen beeld van onze mooie Hanzestad Zwolle
Foto's, video's en artikelen

Foto's, video's en artikelen

De stad Zwolle in beeld en in tekst!

Foto's, video's en artikelen uit het heden en verleden van de oude Hanzestad Zwolle!
Zwolle in Beeld Info

Zwolle in Beeld Info

Brede informatie over de website!

Hier vindt u alle informatie over de website, inclusief het contactadres en de privacy- en cookie verklaring!
Foto's bestellen!

Foto's bestellen!

Wilt u een foto bestellen?

Onder dit item vindt u een breed assortiment foto's, waarvan een groot deel is voorzien van een Zwols tintje!
Links

Links

Links naar interessante websites!

Hebt u vragen of wilt u informatie over bepaalde items die gelinkt zijn aan de stad Zwolle, dan vindt u hier een aantal links naar Zwolse bedrijven, organisaties of verenigingen!

Het laatst geplaatst

Zoeken op de website!

Naar Foto's van Zwolle
Naar Zwolse herinneringen

Zo maar wat herinneringen aan mijn jeugd en aan de Indische buurt in Zwolle. Geboren in 1941 in de Bankastraat of zoals toen door veel Zwollenaren ook wel de ‘slootkante’ genoemd. Echt het einde van de bebouwing van Zwolle toentertijd, hoewel de Marechaussee kazerne was nog iets verder aan de Meppelerstraatweg. Wat was dat een mooie weg met al die majestueuze eikenbomen waar we ieder jaar weer eikels konden zoeken. Toen nog met de tramrails van het trammetje naar de Lichtmis (en Dedemsvaart?)

Tramstation DSM Vlasakkers HCO

Het station van de Dedemsvaartsche Stoomtram op de Vlasakkers ...
(Foto: HCO - MijnstadMijndorp)

Mijn eerste herinneringen zijn, denk ik, van de winter 1944-1945. Wij, mijn oudste broer Jacob en Rineke Schemmekes (inderdaad de dochter van de badmeester van het openluchtbad) en ik speelden buiten in de sneeuw met de slee van Rineke. Komt er  een zwaar bepakte Duitse soldaat , ze waren ingekwartierd in de genoemde marechaussee kazerne aan de Meppelerstraatweg, naar ons toe en pakt ONZE  slee af en zet zijn ballast op de slee en gaat verder met slee en bepakking. Kwaad, en voor zover ik weet scheldend, naar huis dat die rotmof onze slee had afgepakt. Nog maar net klaar met onze tirade staat er een Duitse soldaat aan de deur met ONZE slee en een groot zuur brood, een zogenaamde kuch, en hij bedankt ons voor het lenen van de slee. Ik weet niet of mijn moeder het brood heeft gedeeld met de Fam. Schemmekes maar volgens  de herinnering van mijn broer wilden zij het brood niet hebben omdat het van de Duitsers kwam.

Na de oorlog speelden wij heel veel in de weilanden die direct voor ons huis begonnen. Wij waren aan het salamanders en stekelbaarsjes vangen in het slootje achter de marechaussee kazerne, was in het voorjaar altijd een topstek voor deze beestjes. Komen er militairen naar ons toe met de mededeling dat wij er niet konden spelen die dag omdat er mijnen moesten worden opgeruimd en die zouden worden opgeblazen.  Wij kregen meteen het verzoek om de buurt in te lichten en dat iedereen alle ramen moest open zetten zodat de ramen niet zouden kapot knappen door de luchtdruk. Dat deden wij heel braaf alleen bij de familie Van Voorst op Bankastraat nr. 10 was niemand thuis en die konden wij dus niet inlichten. Gevolg dat bij de Van Voorstjes nog maanden lang planken voor de ramen zaten.

Iedere zondagmiddag zag ik mijn opa Ester (van moeders kant) de Meppelerstraatweg aflopen richting Zwolse Boys terrein, ik had al wel eens tegen mijn moeder gezegd dat ik met opa meewilde. Het antwoord was steevast ”opa gaat naar de kerk in Berkum” en aangezien wij zelf ’s morgens al naar de kerk waren geweest was een tweede keer niet erg aantrekkelijk. Dus die vraag stelde ik daarna niet meer. Jaren later hoorde ik dat mijn opa eerst  naar de voetbal ging en daarna naar De Vrolijkheid om een borreltje te drinken.

Reinders Slaolie   HCO

Reinders Slaoliefabrieken in de vijftiger jaren ...
(Foto: HCO)

Diezelfde opa viste heel veel, dat heb ik dus van hem meegekregen, en op een middag hoorde ik dat opa viste bij het “zeepegattie”. Achter Reinders Slaolie fabrieken was een klein fabriekje waar groene zeep werd gemaakt, in de volksmond dus het “zeepegattie”. Ik naar opa en ja hij was er. Vissend vanaf één van de woonboten die daar in de Vecht lagen en hij had al best veel gevangen. Een smalle plank lag er naar opa’s visplek. Mensen die mij kennen en kenden weten het vervolg. Mijn evenwicht was en is niet zo denderend en mijn eerste onderdompeling was het gevolg en opa heeft die middag niets meer gevangen. Daarna moest ik heel snel op zwemles bij de eerder genoemde badmeester Schemmekes.

In de Javastraat, bij ons om de hoek dus, woonde de bij veel Zwollenaren bekende Jaap Westerhof. Jaap had als kind op de tramremise in de Celebesstrast onder de tram gezeten en was al heel jong  beide benen kwijt geraakt en zolang ik mij kan herinneren liep Jaap met kunstbenen en de hulp van twee stokken.  Met voetballen, het doel was gemaakt van bv twee truien of twee stenen , stond Jaap dus in de goal en met die stokken ramde hij de ballen uit ‘de goal’.  Ik denk dat er een honkballer in hem zat perfecte timing.

IJsselcentrale Weteringkade bron industriespoor image043

De IJsselcentrale aan de Weteringkade op het omslag van het personeelsblad van de IJsselcentrale rond 1963 ...
(Bron: Industriespoor - www.industriespoor.nl)

In  de buurt werd door de jongens veel gevist en op een dag was besloten dat wij zouden gaan vissen in het Almelose kanaal bij de oude  elektriciteit  centrale. Jaap wilde ook mee maar vanwege de beperking die hij had door zijn beide kunstbenen wilden wij hem niet meenemen. Aangekomen bij de centrale waren de onderhoudsmensen van de centrale bezig de water  inlaatroosters van het koelsysteem aan het schoonmaken. Voor jongens niets mooier dan dat, want in die roosters zaten vaak kleine witvisjes en palingen. Ondertussen was Jaap toch bij ons aangekomen, hij had Roel Langevoort zo gek gekregen om hem naar ons toe te brengen. Jaap wil ook een paling pakken maar op alle groen en modder glijdt hij uit en valt in het water. Hoe weet ik niet meer maar ik ben hem nagesprongen en ben met Jaap tegen het rooster van de inlaat gaan hangen en daarna werden Jaap en ik er door de onderhoudsmensen van af geplukt. Dus ook Jaap moest daarna op zwemles alleen hij had één voorwaarde die voor mij toch wel een beetje lastig was. De eerste zwemlessen durfde hij alleen maar het water in als ik naast hem zwom. Heel veel mensen hebben later ontdekt dat die angst snel voorbij was en kon Jaap zwemmen als een rat. Ik denk dat veel Zwolse dames door Jaap koppie onder zijn gedrukt.

JDijk Luxe Paarden Meppelerstraatweg 5 0662

Vlak bij ons aan het begin van nu de Hogenkampsweg  kruising Meppelerstraatweg   was paardenhandelaar Van Dijk gevestigd. Volgens mij zat daar later Schaftenaar auto’s. Soms mocht ik mee paarden halen in wat wij noemden de ‘Koppels” nu een deel van de wijk Aalanden. Wij reden er heen achter op de paardenwagen. De paarden werden uit de wei gehaald en van een hoofdtouw voorzien. Zelf ging je zonder zadel op het rustigste paard zitten met de touwen van 4 of 5 andere paarden en zo reed je terug naar de stal.  Gaat heden ten dage niet meer lukken, maar ja verkeer was er toen verder totaal niet.

Omdat wij aan de sloot woonden werd in de winter bij een of twee nachtvorsten de sterkte van het slootijs uitgeprobeerd. Het was de kunst zo vaak en zo lang mogelijk over het ijs naar de andere kant van de sloot te lopen net zo lang tot het ijs knapte. Wij noemden dat “bluffertjes maken” en als je dan een paar natte benen of meer had opgelopen, dan konden wij altijd terecht bij Mevrouw Dekker, laatste woning Javastraat aan de oneven zijde, om bij haar in de keuken weer te drogen. Onze term was dan altijd “juffe Dekker in heb een natte lekkert” en thuis bleef daardoor de vrede gehandhaafd. Hoewel je stonk vaak behoorlijk door de modder, Ik denk dat mijn moeder best wist wat er weer was gebeurd.

Toen Zwolle begon met uitbreiden werden de mooie eikenbomen aan de Meppelerstraatweg verwijderd en kwamen er flats te staan. Eerst moest de grond bouwrijp worden gemaakt en werd er heel veel zand opgespoten. De afvoer van het water liep bij ons voor de deur langs, de bekende slootkant. Wat dat water al niet meevoerde heerlijk voor jongens zoals ik. Maar vooral veel ratten die we dus konden belagen met spaden,  harken en schoffels. Ik weet nog dat wij op 1 dag meer dan 200 ratten naar de rattenhemel hebben geholpen. 

Ik denk dat ik nog veel herinneringen zou kunnen ophalen maar dan wordt dit stukje veel te lang. Wel wil ik aangeven dat, hoewel de Indische buurt in sommige delen van Zwolle niet zo best stond aangeschreven, ik er een schitterende jeugd heb gehad die in de zogenaamde beter buurten vast niet zo rijk zou zijn geweest, dankzij de enorme vrijheid die wij in deze buurt hadden.

Wonend in Zoetermeer sinds 1983, maar zich toch nog Zwollenaar voelend,  

Albert van Dalfsen (1941) 

Facebook - Like Zwolle in Beeld

We use cookies

Wij gebruiken cookies op onze web site. Sommigen zijn essentieel voor het correct functioneren van de site, terwijl anderen ons helpen om de site en gebruikerservaring te verbeteren (tracking cookies). U kan zelf kiezen of u deze cookies wil toestaan of niet. Let op dat als u onze cookies weigert mogelijk niet alle functies van de site beschikbaar zijn.